5 coses que ver en Mieres

1. El Requexu

Si queréis saber de min

Toi na plaza de Requexu.

Soi de Mieres, soi de Mieres

Soi de Mieres del Camín

Si pasar pases per Mieres

Tengo invitate a un culín.

(popular)

Si andes con secañu, averase a esta plaza tan prestosuca ye dir a lo seguro. Asitiada en Mieres del Camín, la capital, cualesquiera de les sos sidreríes ofrez la posibilidá de tomar un culín y d’esfrutar del baturiciu ente l’arquitectura tradicional meyor caltenida de la villa. Anque si lo que quieres ye comer a Dios per una pata, en Ca Laura podrás fartucar por un precio bien razonable.

Dende 1982, el monumentu que corona la plaza nun podría ser otru que «El escanciador de sidra», una escultura en bronce de gran realismu que representa’l típicu echador asturianu, obra del mierense Manuel Félix Magdalena. Por cierto, lo de Mieres “del Camín” nun ye casualidá, pos la llocalidá ye puntu de pasu del camín de Santiago. La ilesia parroquial de San Xuan, xunta’l Requexu, ye d’estilu neobarrocu y foi construyida por Enrique Rodríguez Bustelo, en 1931.

2. Valdecuna

El Valle del Cuna ta formáu poles parroquies de Cuna y Gaḷḷegos y per elli cuerre’l ríu Cuna, pero la “capital” del valle foi siempre Cenera, a 5 km namás de Mieres del Camín, conque pa munchos siempre va ser el Valle de Cenera. Trátase del valle más señorial del conceyu, polo que ta estráu de palacios (como los d’El Vaḷḷitu, el de Viade o los “d’Arriba” y “d’Abaxo” de Cenera) y de pequeños pueblos d’especial interés etnográficu, que podemos conocer en coche o a pie: Vistrimir, Canga, Villar, Miruxeo o Gaḷḷegos, esti últimu declaráu “pueblu más guapu d’Asturies” en 1974 y que cuenta con un muséu etnográficu. Paga tamién la pena visitar “la panerona” de Cenera, qu’acueye’l Muséu costumista Benjamín Pumarada.

Dientro del so patrimoniu relixosu, sobresal el santuariu de los Mártires Cosme y Damián (n’Insierto) y, cómo non, la Romería de los Mártires de Valdecuna. Celébrase cada 27 de setiembre y ye una de les más conocíes d’Asturies.

3 Vaḷḷe de Turón

Allugáu a menos de 10km de Mieres del Camín, el paisaxe del valle de Turón ye un equilibriu perfectu ente patrimoniu natural y industrial, qu’abarca un conxuntu de castilletes mineros d’un interés pergrande, ente los que destaquen: San José, Santa Bárbara y Pozu Espinos. El Pozu Espinos, llevantáu en 1902, considérase’l segundu más vieyu d’España y ye visitable. Amás, ye posible enllazalu cola Vía Verde de Turón, enmarcada dientro del Paisaxe Protexíu de les Cuenques Mineres.

VISITES

• Sábados, Domingos y festivos: visites organizaes dende’l Centru d’Interpretación.
• Díes llaborables: acutando primero a partir de 4 persones.
• Grupos: visites a la carta acutanto primero.

Contactu

Tlfn: 985422185
Corréu: [email protected]

4. Pobláu mineru de Bustiello

El pobláu de Bustiello llevantóse ente 1890 y 1925 pol Marqués de Comillas y constituyó ún de los meyores exemplos del llamáu “paternalismu industrial”. Dende’l centru d’interpretación vamos facer un percorríu pelos vieyos xalés (la casa de Don Isidro), la ilesia, el casino, el sanatoriu o les cases pa inxenieros y obreros, ascritos a un estilu arquitectónicu y a una planificación poco usuales na arquitectura industrial asturiana.

VISITES

• Hasta 3 persones: 5 € / persona
• De 4 a 19 persones: 4,50 € / persona
• A partir de 20 persones: 4,00 € / persona

Contactu

Tlfn: 985422185
Corréu: [email protected]

5. Miradoriu del Picu Siana

Esti miradoriu alcuéntrase nel Picu Siana (613 m), a menos de 4 km de la villa de Mieres (unos 10 minutos en coche). Sicasí, tamién podemos xubir a elli dende Ablaña a pie pela ruta senderista d’El Llusuriu (689 m). Les vistes son como p’acabar de namorar de Mieres, anque amás de la villa sedremos a ver tamién los cumes de los conceyos de Ḷḷena y Ayer, inclusive la ciudá mesma d’Uviéu, col so Monte Naranco…